Tolos pola música

Recoñezo a miña preguiza para escribir nestas vacacións curtas en días mais longas en espírito. Non me faltaron temas pero si as ganas, o descanso mata a forza de vontade, o ocio é o maior inimigo do traballo e, en doses letais, do ánimo tamén.
Introduccións aparte, e coa promesa de que coa rutina chegará a regularidade, o presidente de Turkmenistán avanzou un chanzo máis na espiral de megalomanía dos líderes mundiais.
O tal Niyazov ven de prohibir a música na súa república euroasiática agás "a verdadeira tradición musical e vocal" de Turkmenistán. Na televisión e na radio, nos edificios públicos e nos bares, nas vodas e nos bautizos... (Debe ser unha experiencia interesante unha disco turkmenistaní).
A algúns non lle estrañou a medida xa que entronca coa súa política illacionista e xa ten prohibido o pelo longo e a barba (só ós novos), a radio nos coches e o ballet maila opera (innecesarias). A min si me sorprende a inocencia deste home. En todo déspota e poeta hai agochado un ser inocente que, coma os nenos, reduce ós problemas a unha simplicidade allea á realidade e sacode con furia ós que se opoñen a el. Estimado Niyazov, a música é a máis grande das artes, é case universal e anterior á fala. Pretender prohibila é coma querer prohibir o sol. Isto marcará a túa caída.