Perdendo a batalla
O outro día asistín á argumentación dun compañeiro de traballo (asturiano) de por que os seus fillos mestizos (galegoasturianos) non deberían aprender tanto galego na escola. Os seus argumentos pódense resumir en:
Para que van aprender mis hijos una lengua que sólo se utiliza en Galicia? Lo más probable es que no puedan trabajar quí como no sea de obrero, camarero o funcionario y si se van a Madrid, Barcelona, Londres, Bilbao, París o Estados Unidos de poco les va a servir. Eso no quita que crea que se deba estudiar y conservar porque es un idioma propio de aquí.
Por razóns laboral-estratéxicas (ou por hastío ou por covardía) limiteime a asentir e a agardar pola máis mínima interrupción para marchar.
Podería argumentar en contra que ninguén se plantexa que linguas como o esloveno ou o estonio, cunha reducida comunidade de falantes, non den prioridade absoluta ás súas linguas identificativas como pobo. Certo é que neses países tamén se prima o estudo e o consumo cultural de linguas de maior calado no mercado lingüístico (no caso galego poderían ser o español, o portugués e o inglés) con accións como películas en versión orixinal subituladas e similares.
A vantaxe do galego é que cunhas nocións mínimas de ortografía e gramática portuguesa e un bo nivel de inglés podería ser unha privilexiada zona de intercambio entre Europa e América. E o AVE a Madrid segue a ser o gran proxecto para moitos estrategas...
Podería argumentar a favor do meu compañeiro que a súa actitude pode ser moi representativa do que pensa a maioría da poboación de Galicia e que non ten unha gran representación nalgúns foros, como por exemplo internet.
Téndese a demonizar á xente que non se entusiasma coa normalización lingüística pero olvidamos que a maioría son xente racional e decente que só quere o mellor para si e os seus fillos vendo no galego un obstáculo máis ca un vantaxe. Especialmente crúa a constantación dun forasteiro de que aquí os seus fillos non van ter traballo.
Tiven a sensación de perder a batalla cando, tras tantos anos e ter visto tanta demagoxia e hipocresía desde cada bando, decidín non argumentar. Gustaríame estar tan equivocado como Fernando Alonso.
Para que van aprender mis hijos una lengua que sólo se utiliza en Galicia? Lo más probable es que no puedan trabajar quí como no sea de obrero, camarero o funcionario y si se van a Madrid, Barcelona, Londres, Bilbao, París o Estados Unidos de poco les va a servir. Eso no quita que crea que se deba estudiar y conservar porque es un idioma propio de aquí.
Por razóns laboral-estratéxicas (ou por hastío ou por covardía) limiteime a asentir e a agardar pola máis mínima interrupción para marchar.
Podería argumentar en contra que ninguén se plantexa que linguas como o esloveno ou o estonio, cunha reducida comunidade de falantes, non den prioridade absoluta ás súas linguas identificativas como pobo. Certo é que neses países tamén se prima o estudo e o consumo cultural de linguas de maior calado no mercado lingüístico (no caso galego poderían ser o español, o portugués e o inglés) con accións como películas en versión orixinal subituladas e similares.
A vantaxe do galego é que cunhas nocións mínimas de ortografía e gramática portuguesa e un bo nivel de inglés podería ser unha privilexiada zona de intercambio entre Europa e América. E o AVE a Madrid segue a ser o gran proxecto para moitos estrategas...
Podería argumentar a favor do meu compañeiro que a súa actitude pode ser moi representativa do que pensa a maioría da poboación de Galicia e que non ten unha gran representación nalgúns foros, como por exemplo internet.
Téndese a demonizar á xente que non se entusiasma coa normalización lingüística pero olvidamos que a maioría son xente racional e decente que só quere o mellor para si e os seus fillos vendo no galego un obstáculo máis ca un vantaxe. Especialmente crúa a constantación dun forasteiro de que aquí os seus fillos non van ter traballo.
Tiven a sensación de perder a batalla cando, tras tantos anos e ter visto tanta demagoxia e hipocresía desde cada bando, decidín non argumentar. Gustaríame estar tan equivocado como Fernando Alonso.
8 DÃxome dÃxome:
Xa que usas termos militares, direiche que algún estratega alemán -estou citando de memoria, pode ser Clausewitz-, dicía que unha guerra se gaña cando o inimigo perde a vontade de combatir.
Tamén é certo que as batallas non se gañan discutindo cos compañeiros de traballo, e que vostede, señor nadador, non ten por qué ser un paladín da galeguidade 24 horas ó día.
Podedes facer un AVE de Malpica a Padrón. Ós nacionalistas lles entusiasmará. Home, a rexión sufrirá un atraso terribel o perder a ligazón a capital do Estado, e os habitantes viviran moito peor, pero a nación eche máis importante que o benestar, Moito más importante que o pan na mesa. Sen dubida.
Señor Juanchopo, o benestar dun país non depende do que se tarde en chegar a Madrid. Pero para os españolistas chegar á capital de ESPAÑA é máis importante que o pan na mesa. Sen dúbida
E xa sei que non lle teño que dar de comer ao troll...
Perder batallas está a la orden del día, como dijo uno de los mayores pensadores de nuestro tiempo, "la vida es una derrota tras otra hasta que acabas deseando que se muera Flanders".
Quizais non, señor elric, quizais non. Pero dende logo é mais importante o tempo que se tarda en chegar a Madrid (pasando por tantas ciudades no camiño) que o tempo que se tarda en chegar de Coristanco a Viveiro. Quizáis non él un razoamento que nos guste dende o espírito combativo, pero non se come do aire.
madrid precísavos para personaxes da súa opereta
m.a.
choc
acaban de traducir a Pavese. lavorare stanca, ser galego a veces tamén, de seguir así imos rematar como borges:
como es común fama, recientemente me he afiliado a los gallegos, lo cual es una forma de excepticismo
que cansado iso de contrapoñer coristanco malpica padrón viveiro a madrid, que erro, que pouco viaxado
felices castelos e viños bávaros
yo solo digo que no veo batallas perdidas,solo discusiones inútiles.
para que razonar con alguien que piensa que enseñar algo más a su vástago es inútil...
con esas proposiciones podríamos acabar diciendo estupideces del tipo:
para que estudiar matemáticas si el mundo esta lleno de calculadoras_
para que estudiar dibujo, tenemos la cámara de fotos_
para que estudiar música, si tenemos el mp3_
señores el saber no ocupa lugar y nunca sabremos de la utilidad de algo si lo ignoramos, aportando múltiples elementos damos más opciones para que puedan decidir por si mismos. un saludo Nadador
Post a Comment
<< Home