GTA

GTA San Andreas é o videoxogo máis vendido da historia. É a terceira parte dunha exitosa saga na que un ten que asumir o papel dun criminal nunha cidade norteamericana e asumir a súa rutina laboral: asasinato, extorsión, tráfico de drogas, trata de blancas, tenencia ilícita de armas, agresións, roubo con intimidación, conducción temeraria... Por se fose pouco conta con varias temas de Guns and Roses na banda sonora.
Non me escanaliza nada do que acabo de escribir. Si me fai rachar as vestiduras a intervención das autoridades norteamericanas ó se enterar de que hai unha ampliación do xogo (elaborada por uns hackers e non pola compañía) que permite realizar actos sexuais implícitos. Un problema grave xa que o xogo é apto para maiores de 18 anos e, de aprobarse a proposta da administración, pasaría a estar restrinxido ós maiores de 21 anos co grave prexuizo económico que iso supón.
¿Por que todos aqueles dispostos a disparar a un intruso no seu xardín tenlle tal fobia ó sexo? ¿É acaso tan perigoso ou vívese alí nunha psicose colectiva respecto ó tema?

Comparto a idea de que non é bo romper a inocencia dun rapaz de 10 ou 11 anos facéndoos interpretar a criminais sen escrúpulos. Tampouco me cabe dúbida de que unha personalidade mínimamente formada )16-17 anos) distingue perfectamente unha catarse cibernética dunha masacre real. Pero agóchase o sexo, teoría, porque implica unha, cando menos minimísima, empatía polos demais e necesidade de colaboración (je, je). A violencia do GTA na que un pandilleiro mata a quen lle molesta sen miramentos é máis acorde coa nosa época neoliberal. Lobos contra lobos. Alá van 6.000 anos de civilización dispostos a ser sustituidos por tódolos milenios de barbarie anteriores.
Non creo que os videoxogos produzan violencia salvo por un efecto de reciprocidade sociedade-productos culturais. Temos, en definitiva, os videoxogos que nos merecemos.