Brindemos con cava

As noticias sobre o cava catalán téñenme desconcertado. Ao principio os responsables de Codorniu anunciaron que as súas vendas ían baixar pola campaña política de ultradereita na súa contra. Paralelamente o cava estremeño gañou cota de mercado e a sidra asturiana. Como todo o mundo sabe estas bebidas son as némeses do cava catalán igual que Lex Lutor o é de Superman ou o Joker de Batman.

Sen embargo en Tele 5 veñen de dicir que ante o boicot produciuse un efecto de solidaridade e que grazas a el non só se vendeu máis cava valenciano (que se ten que servir da producción catalana para dar abasto á súa escasa demanda) ou sidra senón tamén máis viño espumoso da satánica rexión entre Valencia, Francia e Aragón. A única rexión onde se ve unha clara tendencia á baixa é Madrid. Especialmente nas cestas de nadal empresariais.

Non nos enganemos. É unha imaxe significativa. O problema principal de España non son os nacionalismos periféricos senón o nacionalismo madrileño preocupado por perder o poder económico e político. Que non quere un estado descentralizado onde caiba todo o mundo como en Alemaña ou na Italia pre-berlusconi. Que sabe que o seu principal mérito para ser capital dun país desenvolvido e ter sido cruce de camiños de ovellas e dispoñer de bos terreos de caza. E se non o saben peor para eles. Cando Jiménez Losantos ameaza coma un mafioso de baixo nivel (como lle corresponde) ó presidente de Codorniu é iso o que hai detrás.

Por outra banda vemos como o capitalismo sempre se acaba por facer camiño. Recoñezamos que o diñeiro é o noso valor principal e que por moito separatista viticultor e asiático malvado co seu bazar abusivo que veña a nosa primeira preocupación será o peto e o papo. Por iso paréceme encomiable a reacción catalana de maior consumo dos seus productos aínda que ao mesmo tempo supón unha nova victoria das súas satánicas maxestades da COPE: dividirnos e evitar o diálogo para que así a sinrazón pareza a única opción razoable.

Para despedirnos un caso de econmía ficción. ¿Que pasaría se houbese un boicot ao marisco galego por mor do separatista Quintana e ao seu presidente títere Touriño? Os propios galegos afirmarían nas enquisas (cun 60% de abstención) que eles non consumían alimentos do diaño. Botaríanlle a culpa ós tolos do Bloque e afirmarían que nunca lle votaron, nin votarían, ao PP. Pedirían os nosos compatriotas perdón ós señores madrileños e aceptarían calquera lei que permitise queimar lonxas e confrarías sempre que, iso si, se garantisen sustanciosas axudas públicas.