A chuvia en Compostela

Enantena ordéname que escriba un post sobre a chuvia en Compostela. Non serei galego e amosareime a favor. Olvidando razóns egoistas (non podemos saír a pasear nin a xogar co que nos trouxeron os reis), forasteiras ( as necesidades da nosa horta de regadío murciana e os seus campos de golf anexos) e de loxística (se saio á rúa móllome) que chova é cousa boa. A Galiza está verde, o aire está máis limpo, disfrutamos máis do noso acubillo cun libro ou unha película tapados por unha manta de Snoopy mentres fóra os ceos descargan a súa ira.

Por outra banda unha situación meteorolóxica tan desaquilibrado axuda á comunicación cos seres sosos e a perder tempo nos centros de traballo ou comidas familiares con conversas insulsas sobre os excesos pluviais. A xente fea ademais pode/podedes/podemos agochar as nosas desagradables caras e corpos baixo capas e capas de roupa. Moitas ratas deben de estar a afogar nos asulagados sumidoiros composteláns. E sempre é bo que non haxa demasiadas ratas nos sumidoiros ou nos pazos de goberno.

Sempre me sorprendeu o esaxerada que é a xente coa chuvia en Santiago. Vale, chove, pero vós sodes galegos e pode haber unha diferenza como moito de 20 días ao ano. Creo que xoga na súa contra que Santiago sexa unha cidade asequible e divertida onde a xente pasea e camiña e fai cousas. Seguro que en Zamora a xente non se molla case nunca.

A chuvia en Compostela é un tópico coma calquera outro. Custaría admitir outros coma os funcionarios que non rascan bóla, os profesores universitarios que non van a clase, os estudiantes de farmacia que tardan 14 anos en sacar a carreira pq van herdar o negocio familiar, os tunos (ou non, os tunos). O normal en Santiago é que faga un día nubrado sen frío nin calor ou que faga un día soleado e, por amolar, caian tres ou catro gotas.

Leva case 3 anos chovendo case nada desde aquel infernal ano 2001 de cinco meses de chuvia consecutiva. É posible que se estea a configurar outro diluvio anual compostelano. E eu digo "Hail, chuvia."