Eu imaxínome así a reunión Porteiro-Baltar(referiraste ó fillo)-Pita. Ábrense as portas e vese a Baltar de frac (un empregado outrora polo seu ademirado Vito Corleone) tocando o piano e a Porteiro cun cinguido traxe de noite bermello estomballado enriba do instrumento de Baltar (o piano enténdese) e levando a cabo contorsións eróticas mentres canta coa súa voz suave e sensual Sementar sementarei. Nestas entra o galán Pita, vestido coma Fredy Mercury en Bohemian Rapsody, e cantan Who wants to live forever os tres. Desprégase un cartel xigante, imitación do de Cidadán Kane, de Manuel Fraga.
Minotouriño no labirinto. Un día Emilio chega á súa casa particular e encontra a Quin coa muller na cama. ¿Racharía o pacto ou imporíase o talante? Nese momento esperta aliviado por residir no Monte Pío Pío onde colocou unha serie de minas antipersoais para se asegurar que ningún nacionalista de vizosas barbas lle roube á muller.
Tópicos galegos. O topicista galego Manuel Gallego responde así ante as acusacións de facer unha arquitectura demasiado galega: Eu non digo que sexa tópico, iso dino algúns e hai que darlles a razón ou non... ¿E por que non a haberían de ter ou de deixar de tela? Quero dicir: uns din unha cousa e outros din outra. Cada cal vai ó seu e quen non vai non vai e ó carallo. Lei de vida. O que hai que pensar é que a cousa é así, e se algún día deixa de ser así xa non é así, ou será da outra maneira a anterior, que sabia é a natureza.
Comparatismo: Ramiro Fonte: e bebo nos teus ollos como unha besta sedenta/ Fuxan os ventos: pariches de pé ao fillo/ como fan no monte as bestas... A miña conclusión que os dous están en galego.
Gallego intervén: Eu non sei se se poden comparar ou deixar de comparar. Son o que son iso esta claro sempre que sexan o que sexan.
O dos pinball sinceramente non me fai moita gracia.Etc, etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,etc,
O de personalizar xa o abordei no meu post sobre as camisetas pero volverei sobre o tema. Propoño que se personalice todo salvo as persoas. O da deslocalización píllame descolocado. Seguramente deslocalizarán todos os gobernos (español, autonómicos, locais...) e os veciños de Carballo cando queiran pagar o imposto de garaxe terano que facer en Nanking.
A xente non comenta porque nin interesa nin me coñece. E menos mal porque despois de ver os blogs máis votados en España alégrome de ter lido máis dun libro ou dous na miña vida e que en ningún deles aparecera Karlos Arguiñano na portada (un pouco elitista xa o sei...)
Vai rañala Choqueiro.
(Gallego intervén: OU non... vaite saber)